Op deze pagina delen we ervaringsverhalen van inwoners van Oude IJsselstreek die succesvol ondersteund zijn door ons team. Deze verhalen illustreren hoe onze hulp ouderen helpt langer zelfstandig thuis te blijven wonen.
We rijden door het rustige buitengebied van Megchelen op weg naar mantelzorger Francis Bongers. Bij Francis thuis staat Kim Hanselman van Samen Sterker Thuis al te wachten. Samen zitten we om de tafel om te praten over de ouders van Francis, die ondersteuning hebben gehad van Samen Sterker Thuis.
Wat is precies de hulpvraag?
We vragen Francis wat de aanleiding was om contact op te nemen met Samen Sterker Thuis. Ze begint enthousiast haar verhaal: “Mijn ouders woonden eerst op een boerderij, maar toen mijn broer die overnam, verhuisden mijn ouders naar het dorp. Een tijd geleden merkten zij dat het wonen thuis en de bezigheden zwaarder werden. Op advies van de huisarts namen ze contact op met de gemeente Oude IJsselstreek. Via de Wmo kwamen zij in contact met Kim, een teamlid van Samen Sterker Thuis, om te bespreken welke ondersteuning nodig was. In eerste instantie dachten mijn ouders dat het gesprek slechts over het regelen van huishoudelijke hulp zou gaan. Maar het gesprek verliep anders.”
Lees hier het hele ervaringsverhaal van mantelzorger Francis.
In 2021 kreeg Frans de Groot op 65- jarige leeftijd te maken met ernstige beperkingen als gevolg van een hersenbloeding. Als bouwtechnisch projectleider stond hij volop in het leven. Van de ene op de andere dag was hij niet meer in staat om nog iets te doen. Zoiets wordt een breuk in de levenslijn genoemd.
Het voelt als een rollercoaster
Wij gaan in gesprek met zijn vrouw Marijke en dochter Lianne, om hun ervaringen te horen vanuit hun rol als mantelzorger. Marijke vertelt: “Het leven staat op zijn kop, je moet verder. Ineens je man moeten verzorgen, voelt als een rollercoaster. Voor jezelf blijft er weinig ruimte. Op een gegeven moment groei je er geleidelijk in, maar het is pittig. Gedurende die tijd was er veel hulp van Lianne en onze twee zonen. Hulp vanuit ons eigen netwerk is van onschatbare waarde. Zo ervaren we ook veel steun van onze buren. Ze maaien het gras en als we vervoer nodig hebben staan ze klaar. En sinds vandaag heb ik een hulp in de huishouding. Je kunt je afvragen waarom ik daar niet eerder gebruik van heb gemaakt. Maar je moet daar ook zelf aan toe zijn.
Nadat Frans ziek werd, hebben we de garage verbouwd tot slaapkamer en badkamer. Is er een douche wc met föhn en beugels geïnstalleerd en staat er een douchestoel. Dankzij deze aanpassingen kan hij nu zelfstandig naar het toilet en douchen. Ik help hem alleen nog met afdrogen. Dit soort aanpassingen geven Frans en mij meer vrijheid.”
Lees hier het hele ervaringsverhaal van mantelzorgers Marijke en Lianne.
We gaan in gesprek met Frans en Marijke de Groot. In 2021 kreeg Frans te maken met ernstige beperkingen als gevolg van een hersenbloeding, op de leeftijd van 65 jaar. Op dat moment was hij actief als bouwtechnisch projectleider en net begonnen met een project van 256 appartementen. Van de ene op de andere dag bevond hij zich in het ziekenhuis, niet in staat om iets te doen. Na een half jaar intensieve revalidatie mocht hij naar huis, maar zijn mobiliteit was nog steeds aanzienlijk beperkt.
Op weg naar zelfstandigheid
We zijn geïnteresseerd in wat deze ingrijpende beperking voor hem heeft betekend en hoe het hem is gelukt om weer zelfstandig te functioneren. In een openhartig gesprek deelt Frans met ons de veranderingen die hij heeft doorgemaakt. Het wordt al snel duidelijk dat zijn vrouw een essentiële steun en toeverlaat voor hem is, en dat hij enorm veel te danken heeft aan zijn zoons en dochter.”
Lees hier het hele ervaringsverhaal van Frans en Marijke.
Collega Anouk heeft tijdens haar werk als wijkverpleegkundige een bijzondere ontmoeting gehad met een inwoner uit Oude IJsselstreek. Deze 93-jarige mevrouw woont zelfstandig en vroeg aan Anouk of zij met andere inwoners wil delen wat volgens haar bijdraagt aan het bereiken van zo’n hoge leeftijd en het behouden van zelfstandigheid. Haar levenswijze sluit naadloos aan bij de visie van Samen Sterker Thuis, waarbij we altijd onderzoeken welke activiteiten en vaardigheden mensen zelf kunnen oppakken of (opnieuw) kunnen leren. Daarom hebben we haar geïnterviewd en in dit gesprek delen we de inspirerende ervaringen en levenslessen van deze 93-jarige inwoner.
Lees hier het hele ervaringsverhaal
Mevrouw wordt binnenkort geopereerd. Het gaat om een operatie met een hersteltermijn van een aantal weken. Mevrouw woont zelfstandig. Onze collega Julia heeft een gesprek met mevrouw over hoe zij verwacht dat de situatie na de operatie zal zijn. Julia: “We bespreken wat mevrouw nu kan doen om straks, als ze geopereerd is, goed voorbereid te zijn. Mevrouw geeft aan dat ze nu klussen in het huis kan doen, zodat die straks klaar zijn. We bespreken dat het goed is om te zorgen voor een volle koelkast en na te denken over de maaltijden voor de eerste dagen na de operatie. Zelf kan mevrouw vanaf de trippelstoel het een en ander doen. Een trippelstoel is een soort bureaustoel. Hij is verstelbaar, heeft een rem en je kunt hem zittend binnenshuis verplaatsen.
Ruim netwerk
Mevrouw heeft een ruim netwerk van kinderen en kleinkinderen. Haar kleinkinderen komen al jaren wekelijks bij haar thuis om mee te eten. Het is te begrijpen dat zij niet alles in het huis van mevrouw kunnen overnemen, maar een keer stofzuigen, of de was ophangen lijkt ons goed te doen. Zo doet mevrouw een deel nog zelf en wordt ze ondersteund door haar kinderen en kleinkinderen in de taken die ze niet meer kan. Uit het gesprek blijkt dat ze de eerste dagen ondersteuning nodig heeft bij het douchen. Dat hebben we met de wijkverpleegkundige geregeld, totdat mevrouw het zelf weer kan.
Een mooi voorbeeld hoe we vanuit Samen Sterker Thuis kunnen meedenken waardoor mevrouw ook de weken na de operatie veilig en zelfstandig kan wonen.
Mevrouw Janssen laat zien hoe zij zelf de regie neemt om zelfstandig te wonen. Ze maakt gebruik van personenalarmering, ze reist zelfstandig de Achterhoek door en gebruikt een handige zithulp waardoor ze zelf de afwas kan doen en kan douchen!
Vanuit Samen Sterker Thuis vinden we het belangrijk dat inwoners zelfstandig kunnen blijven wonen. In gesprek met hen denken we mee over de geschikte hulpmiddelen en hoe zij mobiel kunnen blijven. In dit ervaringsverhaal leest u hoe mevrouw Janssen haar vrijheid behoudt en niet afhankelijk wil zijn van thuiszorg.
Collega Mayke was op huisbezoek bij een meneer. Zij spraken over de manier waarop meneer zelfstandig zijn vervoer zou kunnen regelen. Ze maakten afspraken, en meneer gaf aan dat hij gebruik wilde maken van de taxivervoer-pas (Zoov). Een regionaal vervoerssysteem dat ouderen met een busje van deur-naar-deur brengt.
Omdat we vanuit Samen Sterker Thuis volgen of de afspraken ook uitgevoerd (kunnen) worden, nam Mayke na een paar weken weer even contact op. Het bleek dat meneer nog geen gebruik had gemaakt van de taxi. Na wat doorvragen bleek dat hij het wel wilde maar het te spannend vond. Dat is het moment dat Mayke nader met hem in gesprek is gegaan over wat hij nodig heeft om wel gebruik te maken van het vervoer, hoe Mayke daarin kan ondersteunen en welke ideeën er verder zijn.
Na een tijdje was meneer zo ver dat het hem gelukt is gebruik te maken van de taxi! Hij heeft nu meer sociale contacten, kan langer zelfstandig wonen én ervaart meer leefplezier. Dit is een van de ervaringen waaruit blijkt wat Samen Sterker Thuis voor inwoners van Oude IJsselstreek kan betekenen.
Collega Julia had een afspraak met een inwoner. Hij was veel alleen thuis en miste het contact met anderen. Op de vraag van Julia om deel te nemen aan activiteiten, reageerde hij enthousiast. Hij wist alleen niet zo goed waar hij moest beginnen. Julia en meneer keken waar zijn interesses lagen. Het lijkt hem erg leuk om vrijwilliger te worden en op een duofiets mee te fietsen. Hij heeft zelf contact opgenomen en een proefrit gemaakt. Dat beviel hem zo goed dat hij inmiddels vrijwilliger is geworden. Het mes snijdt aan twee kanten. Meneer heeft meer beweging én komt met veel plezier in contact met anderen.
Meneer kwam in contact met Karin van Samen Sterker Thuis. Hij is recent terug verhuisd naar de Achterhoek, had daar weinig sociale contacten waardoor eenzaamheid een rol speelde. Meneer kookte niet zelf, at alleen maar kant-en-klaarmaaltijden met veel vet en zout. Karin ging met hem in gesprek. Meneer fietst graag en heeft ook verschillende andere hobby’s. Hij houdt ervan een potje te kaarten en vindt contact met anderen ook prettig. Karin heeft de mogelijkheden met meneer doorgenomen. De samenwerking met een collega van het sociaal werk heeft zijn vruchten afgeworpen: meneer gaat nu wekelijks een potje kaarten en eet drie keer per week bij verpleeghuis Antonia. Hij eet nu veel gezonder, heeft contact met anderen en voelt zich daardoor ook veel beter.
Het team en de inwoner gaan samen na wat het netwerk van familie, vrienden en kennissen, kan betekenen. Kinderen helpen bijvoorbeeld bij het regelen van de financiën. Als kinderen op afstand wonen, zijn er mogelijkheden om goed contact te houden. Er kan gebruik gemaakt worden van een eenvoudig te bedienen tablet om zo de kinderen via beeldbellen een rol te geven in het op tijd innemen van medicijnen.
Inwoners vinden het fijn om zichzelf weer te douchen op een tijdstip dat zij dat willen en om niet afhankelijk te zijn van anderen. Dan overlegt het team welke hulpmiddelen nodig zijn, zodat een inwoner zich zelfstandig kan douchen. Soms gaat dat om eenvoudige hulpmiddelen, zoals een douchestoel, wandbeugel of tenenwasser op steel. Om te zorgen dat inwoners zich zelfstandig kunnen aankleden als men steunkousen nodig heeft, kan een steunkous hulpmiddel ingezet worden zodat de inwoner zelf de steunkousen aan kan trekken. Of denk bijvoorbeeld aan een verlengde schoenlepel en schoenen met elastische veters. Afhankelijk van het soort hulpmiddel schaffen inwoners dit aan of betalen een eigen bijdrage.
Tijdens het huisbezoek wordt besproken wat de inwoner zelf (weer) kan leren. Of wat hij/zij kan doen om gezond te blijven. Het komt voor dat iemand nog actief is en in staat om de huishouding zelf te doen, maar niet goed kan bukken bijvoorbeeld door een heupaandoening. Als men dan niet kan stofzuigen, gaat het team na wat de mogelijkheden zijn. Denk hierbij aan hulpmiddelen zoals een robotstofzuiger. Maar er is ook een voorbeeld van een inwoner die op de kleinkinderen past en de kinderen vervolgens zijn huishouding organiseren.
Als iemand geopereerd wordt, ontstaan er allerlei problemen en men vraagt zich dan vaak af hoe een en ander op te lossen. Als een inwoner zich voor de operatie meldt, maakt het team van Samen Sterker Thuis een afspraak. Samen kijken zij naar heel basale dingen: kan er eten ingekocht worden voor in de diepvries? Hoe is het huis ingericht? Hoe zorgen we ervoor dat iemand vanuit de eigen woning kan revalideren. Daarvoor wordt dan bijvoorbeeld vooraf contact gelegd met behandelaren zoals een fysiotherapeut.
Er wordt gekeken welke hulpmiddelen nodig zijn zoals krukken, een drempelhulp, sok-aantrekker of douchestoel. Als er kinderen zijn, worden zij ook betrokken zodat ze op tijd weten welke hulp zij kunnen bieden. Mensen zijn vaak heel blij dat zij ook iets kunnen doen in de voorbereiding en niet alleen maar zitten te wachten op de operatie.
