We rijden door het rustige buitengebied van Megchelen op weg naar mantelzorger Francis Bongers. Bij Francis thuis staat Kim Hanselman van Samen Sterker Thuis al te wachten. Samen zitten we om de tafel om te praten over de ouders van Francis, die ondersteuning hebben gehad van Samen Sterker Thuis.

Wat is precies de hulpvraag?
We vragen Francis wat de aanleiding was om contact op te nemen met Samen Sterker Thuis. Ze begint enthousiast haar verhaal: “Mijn ouders woonden eerst op een boerderij, maar toen mijn broer die overnam, verhuisden mijn ouders naar het dorp. Een tijd geleden merkten zij dat het wonen thuis en de bezigheden zwaarder werden. Op advies van de huisarts namen ze contact op met de gemeente Oude IJsselstreek. Via de Wmo kwamen zij in contact met Kim, een teamlid van Samen Sterker Thuis, om te bespreken welke ondersteuning nodig was. In eerste instantie dachten mijn ouders dat het gesprek slechts over het regelen van huishoudelijke hulp zou gaan. Maar het gesprek verliep anders.” 

Stap voor stap
Kim voegt eraan toe: “We hebben meerdere gesprekken gevoerd om inzicht te krijgen wat de hulpvragen zijn en welke veranderingen van invloed zijn.” Tijdens de gesprekken vertelde het echtpaar dat ze de boerderij destijds over hebben genomen en zelf verder hebben opgebouwd door hard te werken. Als er iets aan de hand was, losten ze het altijd zelf op. Dat is nog steeds hun mentaliteit en ze vonden dat ze dat nu ook moesten kunnen.

We hebben gezocht naar mogelijkheden waarbij zij zichzelf nog steeds konden redden, zij het met wat steun. We wilden bijvoorbeeld weten bij welke huishoudelijke taken ze hulp nodig hadden. Tijdens ons gesprek ontdekten we samen dat veel nog wel mogelijk was, maar niet op de manier die ze gewend waren. Nu staat er bijvoorbeeld een stofzuiger boven zodat die niet de trap opgetild hoeft te worden.

We hebben ook afgesproken dat ze taken en werkzaamheden niet allemaal in één keer hoeven te doen, maar dat die verdeeld kunnen worden in kleine stukjes die ze samen uitvoeren. Daarmee houden ze ook meer energie over voor leuke dingen.”

Met de fiets naar de boerderij
Uit alles blijkt dat de boerderij voor de ouders heel belangrijk is. Francis zegt daarover: “Wanneer je aan mijn ouders vraagt hoe het gaat, krijg je eerst te horen of er kalfjes zijn geboren en of dat goed is gegaan. Mijn vader fietste vroeger dagelijks naar de boerderij om te helpen. Helaas werd het fietsen op een gegeven moment te zwaar voor hem. Op initiatief van mijn broer heeft hij toen een driewielfiets aangeschaft, waardoor mijn vader nog steeds zelfstandig naar de boerderij kan fietsen. De driewielfiets heeft nog een ander positief bijkomend effect. In de zomer gaan mijn vader en een goede vriend er samen met de fiets op uit. Onderweg mogen koffie, broodjes en een blokje kaas natuurlijk niet ontbreken.” 

Mantelzorg
Francis deelt met ons welke rol de kinderen vervullen bij het verlenen van mantelzorg. “Via een app groep stemmen we af op welke manier we de mantelzorg verdelen. Dat kan variëren van een ritje naar Brabant, waar veel familie woont, tot het zo nodig helpen bij digitale ondersteuning en regelzaken in huis. Belangrijk is dat je als broers en zussen niet alles op een weegschaal moet leggen. Iedereen doet binnen zijn mogelijkheden wat kan, en dat moet je van elkaar accepteren. Met drukke gezinnen en werk zien we geen kans om elke week het huis van mijn ouders schoon te maken, maar er zijn nog tal van andere dingen die we wel kunnen doen.“ Kim voegt eraan toe dat ze heeft gemerkt dat de kinderen het samen oplossen door in mogelijkheden te denken waarbij samenwerking en begrip de sleutel vormen.  

Meerwaarde Samen Sterker Thuis
Volgens Francis is de meerwaarde van Samen Sterker Thuis vooral te vinden in het gevoel van een vangnet. “De gesprekken zijn heel open en eerlijk, er wordt aandachtig geluisterd en er is veel ruimte voor humor. Samen Sterker Thuis bood mijn ouders een spiegel. Hierdoor kregen ze helder inzicht in de veranderingen die nodig waren. Het gaat daarbij niet alleen om praktische zaken, maar zeker ook om de extra aandacht die er was, bijvoorbeeld na een bezoek aan de huisarts. De ondersteuning gaat verder dan alleen de feitelijke hulp; het draait ook om begrip en aandacht voor de persoonlijke behoeften van mijn ouders.“ 

Toekomst
Francis vertelt: “Dankzij de gesprekken met Samen Sterker Thuis, zijn mijn ouders nu verder in het nadenken over de toekomst, over welke wensen zij hebben en wat zij hierin alvast kunnen regelen. Aan het team Samen Sterker Thuis is ook een ergotherapeut verbonden, zij heeft naar mogelijkheden gekeken, zodanig dat mijn ouders nog wel zelf in regie kunnen blijven. Ook hier gold weer dat zij zelf kunnen beslissen over wat wel en niet nodig is. Het was weer een stap die mijn ouders namen, waarbij ze de regie behielden maar goed geïnformeerd waren over de mogelijkheden.” 

Samen Sterker Thuis
Francis besluit: “Dankzij de gesprekken met Samen Sterker Thuis bleek er momenteel geen structurele professionele hulp nodig te zijn. Hoewel mijn ouders vooraf een andere verwachting hadden, zijn ze maximaal tevreden. Belangrijker nog, ze behouden volledig de regie over hun eigen leven. Als kinderen vinden we het fijn dat ze de regie ook pakken. We realiseren ons dat het niet altijd gemakkelijk voor hen is om los te laten wat is geweest en verder te gaan met wat nieuw is. Dit is gelukt omdat we met ondersteuning van Samen Sterker Thuis de kans kregen om veranderingen stap voor stap te nemen.”