In 2021 kreeg Frans de Groot op 65- jarige leeftijd te maken met ernstige beperkingen als gevolg van een hersenbloeding. Als bouwtechnisch projectleider stond hij volop in het leven. Van de ene op de andere dag was hij niet meer in staat om nog iets te doen. Zoiets wordt een breuk in de levenslijn genoemd.

Het voelt als een rollercoaster
Wij gaan in gesprek met zijn vrouw Marijke en dochter Lianne, om hun ervaringen te horen vanuit hun rol als mantelzorger. Marijke vertelt: “Het leven staat op zijn kop, je moet verder. Ineens je man moeten verzorgen, voelt als een rollercoaster. Voor jezelf blijft er weinig ruimte. Op een gegeven moment groei je er geleidelijk in, maar het is pittig. Gedurende die tijd was er veel hulp van Lianne en onze twee zonen. Hulp vanuit ons eigen netwerk is van onschatbare waarde. Zo ervaren we ook veel steun van onze buren. Ze maaien het gras en als we vervoer nodig hebben staan ze klaar. En sinds vandaag heb ik een hulp in de huishouding. Je kunt je afvragen waarom ik daar niet eerder gebruik van heb gemaakt. Maar je moet daar ook zelf aan toe zijn.

Nadat Frans ziek werd, hebben we de garage verbouwd tot slaapkamer en badkamer. Is er een douche wc met föhn en beugels geïnstalleerd en staat er een douchestoel. Dankzij deze aanpassingen kan hij nu zelfstandig naar het toilet en douchen. Ik help hem alleen nog met afdrogen. Dit soort aanpassingen geven Frans en mij meer vrijheid.”

Taken verdeeld
Lianne vult aan: Om mijn moeder te ondersteunen hebben we de taken verdeeld. Mijn broers regelden de verbouwing en de financiën van het bedrijf van mijn ouders. Ik ondersteunde mijn moeder in de gesprekken met de artsen en de Wmo-aanvragen. Als familie is het wel belangrijk dat je actief betrokken bent. Het is belangrijk welke keuzes al dan niet worden gemaakt en dat je daarbij doorvraagt naar ieders draagkracht. Zelf moest ik in die periode ook verwerken dat mijn vader een hersenbloeding had gekregen. Toch ga je direct in de actiestand. Het verbaasde me over hoeveel veerkracht een mens in zo’n situatie beschikt. Vooral door elkaar krijg je kracht. Investeren in een goede sociale basis is van belang om een breuk in de levenslijn op te kunnen vangen.”

Op onze vraag welk moment het meeste impact heeft gehad geeft Marijke aan: “Ik zou naar het bos gaan en zag Frans met de fiets weggaan, in het ziekenhuis zag ik hem terug, niet in staat om nog iets te doen.” Lianne herinnert zich nog goed het moment dat Frans voor het eerst in de brug stond en met een harnas aan weer ging lopen. En het was een mooi moment dat hij op mijn verjaardag weer thuis kwam.”

Lianne herinnert zich ook nog een moment dat ze zich met haar broers zorgen maakte over moeder. “We hebben ‘s avonds met z’n vieren bij elkaar gezeten en moeder erop aangesproken dat we ons zorgen om haar maakten en samen oplossingen gezocht. Het was belangrijk dat zij overeind bleef. We spraken af dat iemand anders het eten zou koken en dat mijn broer en ik elk een dag bij vader zouden blijven zodat moeder wat ‘vrije dagen’ had. ‘Dat we open, eerlijk en transparant zijn als gezin, helpt ons.”

Het verhaal van Frans, Marijke en hun kinderen laat zien wat de kracht van samenwerking is binnen een gezin en de waarde van een ondersteunend netwerk. Het is een inspirerend inkijkje in hoe liefde, veerkracht en samenwerking het verschil kunnen maken in moeilijke tijden.

Samen Sterker Thuis
De manier waarop het eigen netwerk van Frans de Groot wordt ingezet in de vorm van familie en buren, past goed bij de visie van Samen Sterker Thuis. In onze huisbezoeken kijken wij ook welke mogelijkheden er zijn in de omgeving van een inwoner. Het helpt als een inwoner al eerder heeft geïnvesteerd in de contacten in zijn of haar omgeving zodat men gemakkelijker een beroep kan doen op het eigen netwerk.

Klik hier voor het ervaringsverhaal van Frans de Groot